‏2 نادان برای حکمت ارزش قائل نیست و فقط دوست دارد خود را دانا نشان دهد.

‏3 گناه ننگ و رسوایی به بار می‌آورد.

‏4 سخنان شخص دانا مانند اقیانوس عمیق است و مثل چشمه گوارا.

‏5 طرفداری از مجرمی که باعث می‌شود حق بی‌گناه پایمال شود کار نادرستی است.

‏6 سخنان شخص نادان، منجر به نزاع و کتک خوردنش می‌شود.

‏7 زبان شخص نادان چون دامی است که او را به هلاکت می‌کشاند.

‏8 سخنان آدم سخن‌چین مانند لقمه‌های لذیذی است که با لذت بلعیده می‌شود.

‏9 کسی که در کار سستی می‌کند به اندازهٔ یک خرابکار مخرب است.

‏10 اسم خداوند قلعه‌ای است محکم که شخص درستکار به آن پناه می‌برد و در امان می‌ماند. ‏11 اما قلعۀ شخص ثروتمند، ثروت اوست که گمان می‌کند او را محافظت خواهد کرد.

‏12 تکبر به سقوط می‌انجامد و فروتنی به سربلندی.

‏13 چقدر زشت و ابلهانه است که انسان قبل از گوش دادن به سخنی، به آن جواب دهد.

‏14 وقتی انسان روحیه‌اش قوی است بیماری را تحمل می‌کند، اما روحیهٔ شکسته را چه کسی می‌تواند تحمل کند؟

‏15 اشخاص دانا همیشه مشتاق و آماده کسب حکمتند.

‏16 هدیه دادن راه را برای انسان باز می‌کند و او را به حضور اشخاص مهم می‌رساند.

‏17 دلایل کسی که در دادگاه اول صحبت می‌کند به نظر درست می‌آید ولی این تا زمانی است که طرف مقابل هنوز دلایلش را ارائه نداده باشد.

‏18 قرعه، دعوا را می‌خواباند و به منازعهٔ بین حریفان زورمند خاتمه می‌دهد.

‏19 به دست آوردن دل برادر رنجیده، سختتر از تصرف یک شهر حصاردار است. منازعه بین دو برادر، دیوار جدایی ایجاد می‌کند.

‏20 انسان نتیجهٔ سخنانی را که از دهانش بیرون می‌آید خواهد دید.

‏21 مرگ و زندگی در قدرت زبان است؛ کسانی که دوست می‌دارند حرف بزنند، عواقب سخنانشان را خواهند دید.

‏22 وقتی مردی همسری پیدا می‌کند نعمتی می‌یابد. آن زن برای او برکتی است از جانب خداوند.

‏23 درخواست فقرا با التماس توأم است و پاسخ ثروتمندان با خشونت.

‏24 هستند دوستانی که انسان را به نابودی می‌کشند، اما دوستی هم هست که از برادر نزدیکتر است.